Çocuk ve Şiir

KURNAZ TİLKİ


M. Bedri KANOK


--------------------------------------------------------------------------------

Kurnaz Tilki aşağı... Kurnaz Tilki yukarı!...

Eee... yetti artık be! Hepsi hepsi uydurma!

Köylünün kümesinden... - Kim gördüyse söylesin! -

Tilkiyi kaz çalarken gözümle gördüm desin!

Yahut çıksın birisi, desin; Karga daldaydı,

Tilki ise ağacın hemen tam altındaydı.

Bir kuş oldu aniden, yukarı atak yaptı,

Karganın gagasından peyniri çekip kaptı!

E, beyler insaf edin! Kuşları tanırsınız,

Kanatsız uçan kuşa nasıl inanırsınız?

Güya ben kim olursa hemen kandırırmışım,

Tatlı dil döke döke onu inandırırmışım.

Her zorluğu anında yalanla aşarmışım,

Şu ormanda böylece rahatça yaşarmışım...

Hepsi yalan, iftira!

Ne kargayı kandırıp ağzından peynir aldım,

Ne köyün kümesinden besili kazı çaldım!

İşte size doğrusu, sanmayın atıyorum:

Bazı gün oluyor ki yarı-aç yatıyorum.

Öyleyken ne hikmetse, şu kocaman ormanda,

Adım Kurnaz Tilki`yle anılıyor şu anda.

Halbuki herkes bilir, ne talihsiz bir konu,

Bir kürkçü dükkânıdır tilkilerin en sonu.

Ama siz bizi sevin, tarafsız kalmayın, emi,

Kürkler ucuz olsa da, sakın ha almayın, emi!



M. Bedri KANOK